حضور زن در صحنه سیاست

قرآن کریم مؤمنین راستین را چنین معرفى مى‏کند که:

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا کَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ یَذْهَبُوا حَتَّى یَسْتَأْذِنُوهُ 1

یعنى مؤمنین راستین کسانى هستند که هم از نظر عقیده به خدا وپیامبرش معتقدند و هم از نظر درک مسائل اجتماعى و هوش جمعى، جامعه را خوب مى‏شناسند و در مسائل جمعى همواره حضور دارند و منزوى نیستند. واذا کانوا معه على امر جامع لم یذهبوا حتى یستاذنوه امر جامع، همان مسائل جمعى یک نظام است. مثلا نماز جمعه یک امر جامع است، تظاهرات علیه طغیان واستکبار، حضور در انتخابات، تایید رهبرى و مسؤولین اسلامى، تایید خدمتگزاران راستین، امر به معروف عمومى ونهى از منکر جمعى و صدها نمونه از این قبیل همه امور جامع هستند. لذا خداوند مى‏فرماید مؤمنین راستین کسانى هستند که در هیچ امر جامع رهبرشان را تنها نمى‏گذارند و بدون کسب اجازه از مقام رهبر، صحنه را ترک نمى‏کنند که قصه حنظله غسیل الملائکه در ذیل همین بخش از آیات آمده است که به اجازه رسول خدا صلى الله علیه و اله موقتا صحنه جنگ را ترک کرده است.

سوده دختر عمار بن الاسک همدانى که قصه‏اش جزو قصص معروف و ناب تاریخ است، هم از هوش اجتماعى برخوردار بود و هم شرکت در صحنه سیاست را وظیفه خود مى‏دانست. او فکر این نبود که گلیم خویش را از آب بیرون برد، ویا از هیات حاکم امویان هراسى بر دل راه دهد، و اگر مشکل خودش حل شد بدان بسنده کند و از رنج دیگران غافل باشد، ولى باید توجه داشت که تبلیغات پیرامون اشخاص، بسیار مؤثر است، سر این که اباذر رضوان الله علیه از جهت مبارزه شهره آفاق شده است، براى آن است که مبارزات قولى وعملى او در کتابها به ثبت رسیده و در سخنرانیها طرح گردیده است.

اگر کارهایى که زنان، اباذرگونه، در جنگها و صحنه‏هاى سیاسى اسلام کردند، دهها بار گفته مى‏شد وبه صورت فیلم تبلیغى در مى‏آمد، و دهها کتاب در آن زمینه نوشته مى‏شد، آنگاه مشخص مى‏شد که زنها در پیشبرد مسائل نظامى در صدر اسلام همچون اباذر و مالک اشتر در صحنه بوده‏اند این‏گونه فعالیت‏ها در حالت‏سراء وضراء از زنان صدر اسلام فراوان به یاد مانده است که در این نوشتار به یک نمونه تاریخی اشاره مى‏کنیم تا نبوغ فکرى زنان و حضور آنان در صحنه‏هاى سیاسى و دفاع از اسلام، تبیین گردد.

احکام کفالت‏

مسئلۀ 2787:کفالت آنست که انسان متعهد و ضامن شود که هر وقت طلبکار و یا کسی که نسبت به دیگری ذی‎حق است یا ادعای ذی‎حق بودن را دارد- طوری که ادعای او قابل قبول است- بدهکار یا طرف را بخواهد، او طرف را احضار کند و به آنان تحویل دهد. فرق بین کفالت و ضمان در این است که متعلَق ضمان به معنای خاص فقهی، اموال و حقوق و منافع است و متعلَق کفالت انسان است، این نوع تعهد و ضمانت را «کفالت» و به کسی که ضامن و متعهد می‏شود، «کفیل» و به طلبکار یا ذی‎حق و یا مدعی ذی‎حق بودن، «مکفولٌ له» می‏گویند.

مسئلۀ 2788:کفالت از عقود است و در میان کفیل و صاحب حق که مکفول له است واقع می‏شود و از عقود لازم است و بدون اقاله و قرارداد، حقّ به هم زدن آن برای کفیل و مکفول له و یا برای هر دو وجود ندارد.

مسئلۀ 2789:کفالت وقتی صحیح است که کفیل به هر لفظی ولو اینکه عربی نباشد، یا با عملی به صاحب حق بفهماند که متعهد و ضامن می‏شود هرگاه بدهکار، خود یا طرفش را بخواهد، او را حاضر کند و به او تحویل دهد و او نیز قبول کند.

نگاهی به عوامل برکت زا و برکت زدا

رابطه معنویت و برکت

آن گاه که در سایه سار معنویت و تقوا، برکات معنوی بر مردم باریدن گیرد، برکت های مادی نیز کم کم رخ می نمایند و در این گونه موارد ظاهر می شوند:
1. فزونی در نان و غذا: رسول خدا(ص) می فرماید: «گرده ها و قرص های نان خود را کوچک بگیرید؛ زیرا با هر قرص کوچک نانی، برکت وجود دارد».
2. برکت در مال: با بخشش و انفاق مال، برکت مال فزونی می یابد و علی(ع) هم در اهمیت این امر می فرماید: «برکة المال فی الصدقه».
3. فرزند صالح: داشتن فرزندان صالح، از مظاهر خیر و برکت است. امام باقر(ع) درباره خیرآوری فرزند می گوید: «هیچ فرزندی بر عبدالمطلب هدیه نشد که برکتش از علی(ع) بیشتر باشد؛ مگر پیامبر خدا(ص)». این برکت ها در سایه عبادت و حق گرایی و وظیفه شناسی تداوم می یابد. دعا و ارتباط با خداوند، برکت های زندگی را زیاد می کند. احترام به بزرگ ترها نیز در افزایش رزق و روزی تأثیرگذار است. در برخی روایت ها آمده است: «سه چیز است که در آن برکت وجود دارد: معامله مدت دار، قرض به هم دادن و مخلوط کردن گندم و جو برای مصرف خانه، نه برای فروش».

عکس هایی بسیار زیبا از جنگ تحمیلی

عکس های بیادماندنی از سلحشوران از جنگ بین ایران و عراق